S Z K O Ł A P O D S T A W O W A
W
B R U S Z E W I E
S Z K O Ł A P O D S T A W O W A
|
|
|
Historia szkoły powstała w oparciu o:
Inicjatorem zorganizowania nauczania na naszym
terenie był Michał Guz, który przybył z Sokala na Ukrainie (obecna Białoruś)
i zamieszkał wraz z rodziną w Jamiołkach Piotrowiętach Początkowo nauczanie
odbywało się w domach prywatnych.
Bruszewo było znacznie większą wsią i czyniło usilne starania u władz o przeniesienie szkoły z Jamiołk Piotrowiąt do Bruszewa. Pierwsze plany zakładały, iż szkoła będzie zlokalizowana na pograniczu Jamiołk i Bruszewa na tak zwanym "Chojniaku”. Mieszkańcy Jamiołk niechętni byli oddania placu pod budowę nowej szkoły. Aby "przyciągnąć” szkołę do Bruszewa, w tej miejscowości powstały dwie organizacje lokalne "Strzelec” i "Rezerwa”, które przyczyniły się ostatecznie do powstania szkoły w Bruszewie. W latach 30-tych Pan Antoni Maciuszko darował plac pod budowę nowej szkoły, zaś drewno sprowadzono z mazurskiego lasu, które ofiarował ówczesny dziedzic. Wszystkie prace zostały wykonane społecznie. Mieszkańcy Bruszewa: Józef Bieliński i Maciej Śleszynski potarli piłą ręczną wszystkie sosny. Pieniędzy ciągle brakowało, aby zdobyć jak najwięcej funduszy na budowę miejscowa młodzież przygotowywała i wystawiała różne sztuki teatralne, grano miedzy innymi: Znachora, Heroda... W roku 1932 Michał Guz
przeniósł się z Jamiołk do Bruszewa i osiedlił u Państwa Zalewskich, a nauczanie odbywało się wówczas w domu Państwa Jamiołkowskich
Najpierw wybudowano Remizę Strażacką do której częściowo przeniesiono nauczanie z domów prywatnych,
a w roku 1938 oddano do użytku część szkoły nowo wybudowanej i nauczanie z domów prywatnych przeniesiono do szkoły. W czasie okupacji niemieckiej szkoła była nieczynna, gdyż na to nie
zezwoliły władze, jedynie uczono się tajnie, płacąc w naturze. Na początku wojny w budynku i na placu szkolnym był szpital najpierw
niemiecki, a potem sowiecki.
W październiku 1944r szkoła wznowiła swoją działalność,
zorganizowano 5 klas, kierownikiem został Jan Kulesza, a pierwszymi
nauczycielami byli: Salomea Kiczkówna i Franciszek Szostakiewicz. Nauczanie w szkole było utrudnione ze względu na brak książek, zeszytów, atramentu, kredy i wszelkich pomocy naukowych. Pomimo różnych trudności młodzież chętnie garnęła się do szkoły, a miejscowe społeczeństwo zaopatrywało szkołę w opał i opodatkowało się po 5 kilogramów żyta od dziecka na utrzymanie woźnego. W latach 1946/47 w wyniku choroby i czasowej niezdolności do pracy kierownika placówki, jak również przeniesienia do Kuratorium w Rzeszowie nauczycielki Salomei Kiczkówny szkoła była nieczynna do ferii Bożego Narodzenia. Wraz ze wznowieniem działalności szkoły Michał Guz został powtórnie mianowany na nauczyciela tutejszej szkoły. Przez te wszystkie lata, dzięki ofiarności społeczeństwa szkoła ciągle się rozwijała, powstały ogródki kwiatowe, cały plac został ogrodzony, postawiono budynek gospodarczy. W roku 1949 powstały organizacje szkolne SU i PCK. W roku szkolnym 1950-51 kierownikiem szkoły została Krystyna Dąbrowska, poprzedni kierownik przeniesiony został do powiatu łomżyńskiego. W tym samym roku założono ZHP, po raz pierwszy dzieci wyjechały na wycieczkę do Warszawy, podczas wakacji zorganizowano "dzieciniec”. W roku szkolnym 1951/52 stanowisko kierownika szkoły objął Józef Zajkowski.
Na początku jego kadencji powstało 7 klas, wprowadzono specjalizację przedmiotów, zradiofonizowano szkołę z radiowęzła Sokoły (koszt radiofonizacji wyniósł 578,10zł), założono ogródki doświadczalne, pompę do studni, ustępy murowane, ogrodzono szkołę siatką. W roku 1958 przeprowadzono kapitalny remont w szkole,
z 3 sal lekcyjnych zrobiono 4, oszalowano deskami całą szkołę z zewnątrz, w tym czasie ponownie wykorzystuje się remizę strażacką jako salę lekcyjną. Dnia 13 VI 1958r po raz pierwszy zabłysły w szkole żarówki
elektryczne, szkoła została całkowicie zelektryfikowana. Nagminnym problemem szkoły końca lat 50-tych była niska frekwencja uczniów, która nasilała się szczególnie w okresie wiosennym, w którym rodzice zapędzali uczniów do pasienia krów co przekładało się na osiągane wyniki nauczania i wysoki odsetek drugoroczności (30 uczniów spośród 130 miało oceny niedostateczne). Ze względu na to, że znaczna część dzieci przychodziła do szkoły głodna wprowadzono obowiązkowo drugie śniadanie wychodząc z założenia że "byt zapewnia świadomość". Dbając o estetyczny wygląd ucznia, wprowadzono obowiązkowo w szkole czarne fartuchy i białe kołnierzyki. Na przełomie lat 1964-65 w związku z ośmioletnim systemem nauczania zrodziła się wśród rodziców myśl rozbudowy szkoły w ramach czynu społecznego. Każda rodzina zobowiązała się wpłacić po 500zł na konto Komitetu Rozbudowy Szkoły i zaczęto gromadzić materiały. W latach 1966-67 następuje reforma szkolnictwa - wprowadza się ośmioletni system nauczania. Ze względu na małą liczbę sal, a dużą liczebność uczniów (w szkole było wówczas 150 uczniów i pracowało 6 nauczycieli) nauczanie prowadzone jest w niektórych dniach na cztery zmiany. Rodzice doceniając znaczenie oświaty podejmują czyn społeczny rozbudowy szkoły, w wyniku czego ostatecznie w 1968r. powstaje nowy murowany budynek z dwiema salami lekcyjnymi, korytarzem, pokojem nauczycielskim, pokojem kierownika szkoły.
Przez wszystkie lata trwa troska o estetykę
terenu wokół szkoły, zasadzono wiele krzewów i drzew ozdobnych jak lipy, modrzewie, wierzby płaczące, klony, jesiony, założono ogródek geograficzny,
teren obsadzono żywopłotem, urządzono boisko do piłki ręcznej i siatkowej. Na trasie Bruszewo – Ruś Stara młodzież zasadziła drzewa ozdobne. W roku szkolnym 1972-73 przy szkole podstawowej powstaje filia Zasadniczej Szkoły Rolniczej w Wysokiem Mazowieckiem, naukę w pierwszej klasie podejmuje 21 uczniów.
Zauważalny jest w tym okresie niż demograficzny, z
każdym rokiem zaczyna ubywać dzieci. Przy szkole od roku 1974 zaczyna funkcjonować oddział przedszkolny. W miesiącach jesiennych 1977r założono w
szkole wodę i kanalizację. Wraz z końcem roku szkolnego 1979/80 odchodzi długoletni dyrektor tutejszej szkoły(przepracował 29 lat na stanowisku kierownika, następnie dyrektora), a jego miejsce zajmuje Józef Bruszewski, rodowity mieszkaniec wsi Bruszewo, który nadzoruje placówką do roku 2003. W tym okresie zostają połączone w całość stara drewniana szkoła i nowa murowana, począwszy od 1996r warunki lokalowe uległy znacznej poprawie. Pod koniec lat 90-tych wszyscy nauczyciele mają wyższe wykształcenie, pracuje tutaj młoda, wykształcona kadra pedagogiczna, co przekłada się na jakość nauczania. W związku z reformą szkolnictwa w 1999r. powstaje Gimnazjum w Sokołach, a w Bruszewie funkcjonuje sześcioklasowa szkoła podstawowa. W 2003 r stanowisko dyrektora szkoły obejmuje Krystyna Leśniewska; byliśmy wówczas jedną z 4 szkół podstawowych na terenie gminy Sokoły. Do naszej szkoły uczęszczało 74 uczniów. Dzieci uczyły się w 5 oddziałach (w szkole istnieją klasy łączone).
We wrześniu 2017 roku wchodzi w życie reforma edukacji, która likwiduje utworzone w 1999 roku gimnazja i wprowadza ośmioletnią szkołę podstawową.
|
